Εγκαταστήστε εφαρμογές στο Guadalinex v9

Κατά την εγκατάσταση Γκουανταλίνη v9 υπάρχει ένας αριθμός εφαρμογών που θα είναι τώρα άμεσα διαθέσιμες για χρήση χωρίς να χρειάζεται να κάνετε κάτι άλλο. Εάν χρειάζεστε άλλα που δεν περιλαμβάνονται στην αρχική εγκατάσταση, δεν υπάρχει πρόβλημα, μπορείτε να τα προσθέσετε στο σύστημά σας ανά πάσα στιγμή.

Κατά την εγκατάσταση μιας νέας εφαρμογής στο Γκουανταλίνη και γενικά στο Linux μπορεί να υπάρχουν τέσσερις περιπτώσεις

• ότι η εφαρμογή που χρειάζεστε βρίσκεται στα αποθετήρια λογισμικού του Γκουανταλίνη
• που βρίσκεται σε ένα συγκεκριμένο αποθετήριο εκτός αυτών των Γκουανταλίνη
• ζητήστε από τον προγραμματιστή να σας παράσχει ένα πακέτο DEB (το σύστημα που χρησιμοποιείται από Debian και τα παράγωγά του)
• να σας παρέχει τον πηγαίο κώδικα ώστε να μπορείτε να τον μεταγλωττίσετε μόνοι σας

Αυτές οι τέσσερις καταστάσεις ταξινομούνται ξεκινώντας από την απλούστερη και τελειώνοντας με την πιο δυσκίνητη και επίσης ξεκινώντας από την πιο πιθανή και τελειώνοντας με τη λιγότερο συχνή. οπότε μακράν η πιο πιθανή μέθοδος εγκατάστασης θα είναι η απλούστερη.

Εγκατάσταση από τα αποθετήρια Guadalinex

Τα αποθετήρια λογισμικού είναι οι πρόδρομοι των σύγχρονων καταστημάτων λογισμικού που σίγουρα θα χρησιμοποιήσετε, για παράδειγμα, για να εγκαταστήσετε εφαρμογές στο κινητό σας τηλέφωνο. Ίσως εκπλαγείτε όταν μάθετε ότι αυτή η εφεύρεση υπάρχει εδώ και πολύ καιρό.

Το λογισμικό από τα αποθετήρια μπορεί να εγκατασταθεί πολύ εύκολα με μια εντολή από την κονσόλα ή, αν δεν σας αρέσει πολύ το τερματικό, από μια γραφική εφαρμογή που θα σας βοηθήσει επίσης να εξερευνήσετε τα διαθέσιμα πακέτα.

Για να εγκαταστήσετε ένα πακέτο από τη γραμμή εντολών, απλώς πληκτρολογήστε Το πρόγραμμα εγκατάστασης sudo apt-get, με το "program" να είναι το όνομα του πακέτου. Δεν είναι απαραίτητο, αλλά είναι καλή ιδέα να ξεκινήσετε με την ενημέρωση της λίστας πακέτων με sudo update apt-get. Η εντολή sudo που προηγείται των εντολών χρησιμοποιείται για την εκτέλεσή τους με δικαιώματα διαχειριστή, επομένως, τουλάχιστον την πρώτη φορά, θα σας ζητήσει να γράψετε τον κωδικό πρόσβασής σας και λογικά ο χρήστης σας πρέπει να βρίσκεται στην ομάδα διαχειριστών. Ενώ η ενημέρωση θα δείχνει την πρόοδο, στο στιγμιότυπο οθόνης παρακάτω εμφανίζεται θαμπό και συνοψισμένο για να εστιάσετε σε ό,τι είναι σημαντικό.

Εάν το πακέτο που εγκαθιστάτε εξαρτάται από άλλους, θα σας ενημερώσει και θα σας ζητήσει επιβεβαίωση για την εγκατάσταση τους. Για να εγκαταστήσετε όλα πρέπει να κάνετε κλικ στο πλήκτρο S (το οποίο, όπως επιλέγεται από προεπιλογή, μπορεί να αντικατασταθεί από το πλήκτρο Enter) ή αν αυτό που προσφέρει δεν σας ταιριάζει, μπορείτε να κάνετε κλικ στο πλήκτρο n και να ακυρώσετε τη λειτουργία. Στο παρακάτω στιγμιότυπο οθόνης, το οποίο είναι επίσης γκριζαρισμένο, προσφέρει επιπλέον εγκατάσταση και ορισμένων πακέτων Arduino, που είναι αυτό που έχουμε ζητήσει, και προτείνει και προτείνει άλλους. Σας ενημερώνει επίσης ότι θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε ένα συγκεκριμένο χώρο στο δίσκο για να ολοκληρώσετε τη λειτουργία.

Σε περίπτωση που προτιμάτε κάτι πιο γραφικό, Guadalinex v9 χρήσεις Synaptic Ως διαχειριστής πακέτων, κατά τη γνώμη μου, μια εξαιρετική απόφαση. Για να το εκκινήσετε, πρέπει να το επιλέξετε από την καταχώριση Διαχείριση στο κύριο μενού εάν χρησιμοποιείτε την "τυπική" έκδοση ή από τις Προτιμήσεις εάν χρησιμοποιείτε την "lite" έκδοση.

Καθώς απαιτεί δικαιώματα διαχειριστή, θα σας ζητήσει τον κωδικό πρόσβασης πριν εκτελέσει την εφαρμογή. Εάν ο χρήστης σας δεν ανήκει στην ομάδα διαχειριστών, σίγουρα θα γνωρίζετε τον κωδικό πρόσβασης κάποιου άλλου που είναι (η κανονική συνεργασία με έναν μη προνομιούχο χρήστη δεν είναι ανοησία, προσθέτει ένα άλλο επίπεδο ασφάλειας) Το πλαίσιο που περιέχει το όνομα του χρήστη είναι ένα αναπτυσσόμενο μενού μενού από το οποίο μπορείτε να επιλέξετε τον προνομιούχο χρήστη και στη συνέχεια να γράψετε τον κωδικό πρόσβασής του στο παρακάτω πλαίσιο.

Ο αριθμός των προγραμμάτων που περιλαμβάνονται στα αποθετήρια της Guadalinex είναι αρκετά μεγάλος, επομένως για να βρείτε αυτό που ψάχνετε μπορείτε να εξερευνήσετε μια ενότητα κάνοντας κλικ στο αντίστοιχο κουμπί στο κάτω αριστερό πλαίσιο και μετά στο όνομά της επάνω αριστερά και να λάβετε πληροφορίες σχετικά με αυτό επιλέγοντάς το από τα δεξιά.

Στο παράδειγμα στο παρακάτω στιγμιότυπο οθόνης έχουμε επιλέξει την ενότητα ηλεκτρονικών των αποθετηρίων «universe» (ελεύθερο λογισμικό) και από αυτήν επιλέξαμε Arduino, η περιγραφή του οποίου εμφανίζεται στο κάτω δεξιό πλαίσιο.

Στο πλαίσιο που περιέχει την περιγραφή του πακέτου υπάρχουν τρία κουμπιά. Το πρώτο, το πιο αριστερά, χρησιμεύει για την εμφάνιση ενός στιγμιότυπου οθόνης της εφαρμογής. Με το κεντρικό μπορείτε να δείτε μια αναφορά των αλλαγών που έχει υποστεί το πακέτο από τότε που το εγκαταστήσαμε (αν υπάρχει) και με το τελευταίο μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της εφαρμογής.

Μπορείτε επίσης να το βρείτε χρησιμοποιώντας τη μηχανή αναζήτησης και γράφοντας κάποιο κείμενο που περιέχεται στο όνομα ή την περιγραφή του πακέτου. Το πλαίσιο στα αριστερά θα αλλάξει σε λειτουργία αποτελεσμάτων αναζήτησης όπου εμφανίζεται μια λίστα με τις πιο πρόσφατες αναζητήσεις. Τα πακέτα που βρέθηκαν με τις συνθήκες αναζήτησης θα εμφανιστούν στο πλαίσιο στα δεξιά.

Μόλις βρούμε το πακέτο (ή τα πακέτα) που θέλουμε να εγκαταστήσουμε, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να το επιλέξουμε με το κουμπί μενού περιβάλλοντος του ποντικιού (συνήθως το δεξί, εκτός αν είστε αριστερόχειρας) και να επιλέξουμε να επισημάνουμε εγκαθιστώ. Αυτή η λειτουργία μπορεί να επαναληφθεί για όσα προγράμματα χρειάζεται και όταν ολοκληρωθεί η εγκατάσταση εκτελείται κάνοντας κλικ στο κουμπί «Εφαρμογή».

Όπως εξηγείται με την παραγγελία apt-get install, εάν ήταν απαραίτητο να εγκαταστήσουμε άλλα πακέτα από τα οποία εξαρτιόταν αυτό που επιλέξαμε, θα εμφανιζόταν ένα πλαίσιο πληροφοριών με τις απαιτήσεις και θα ζητούνταν εξουσιοδότηση πριν από τη σήμανση.

Έχει ήδη ειπωθεί ότι μετά από αυτό, κάνοντας κλικ στην εφαρμογή θα εγκατασταθούν τα επισημασμένα πακέτα, επομένως γνωρίζουμε ήδη πώς να εγκαταστήσουμε εφαρμογές που βρίσκονται στα αποθετήρια, τώρα θα δούμε πώς προσθήκη νέων αποθετηρίων για να εγκαταστήσετε άλλα προγράμματα που δεν περιλαμβάνονται σε αυτά που παρέχονται από Γκουανταλίνη. Φυσικά, θα χρειαστείτε ο προγραμματιστής να σας παρέχει τις πληροφορίες σχετικά με αυτά τα αποθετήρια.

Εγκατάσταση από αποθετήριο που δεν περιλαμβάνεται στο Guadalinex

Ας υποθέσουμε ότι θέλω να εγκαταστήσω τον υπέροχο προσομοιωτή κυκλώματος ποια είναι τα νέα σου. Πρώτα απ 'όλα, όπως ήδη είπα, θα το εξετάσω Synaptic, ο διαχειριστής πακέτων μας, για να δούμε αν είναι διαθέσιμο στα αποθετήρια εμείς Γκουανταλίνη έχουν διαμορφώσει.

Δεν εμφανίζεται πακέτο με αυτό το όνομα. Λογικά έχω φροντίσει να είναι γραμμένο σωστά και να είναι αυτό που πραγματικά ψάχνω οπότε υποθέτω ότι δεν υπάρχει στα αποθετήρια.

Το επόμενο πράγμα θα είναι να πάρω τις απαραίτητες πληροφορίες για να προσθέσω τα αποθετήρια που περιέχουν το πρόγραμμα που χρειάζομαι στη διαμόρφωση μου. Στο παράδειγμά μου έχω ψάξει ποια είναι τα νέα σου στο Διαδίκτυο και έχω βρει στον ιστότοπό τους, μεταξύ άλλων πληροφοριών, αυτό που επισημαίνω στο παρακάτω στιγμιότυπο οθόνης: έναν σύνδεσμο προς το PPA (Personal Package Archive στα Ισπανικά)) των πακέτων εφαρμογών .

Στον ίδιο σύνδεσμο εξηγεί επίσης πώς να το κάνετε από την κονσόλα. Επειδή είναι πολύ απλό, ας το δούμε πριν μάθουμε πώς να το κάνουμε Synaptic. Προφανώς δεν χρειάζεται να κάνετε περισσότερα από ένα από τα δύο πράγματα: είτε από την κονσόλα είτε από τον διαχειριστή πακέτων.

Για να προσθέσετε το αποθετήριο από την κονσόλα, χρησιμοποιήστε την εντολή sudo apt-add-repository ppa:qucs/qucs η οποία θα είναι επίσης υπεύθυνη για την αναζήτηση του δημόσιου κλειδιού, ώστε να μην μπορεί να πλαστογραφηθεί η ταυτότητα του προγραμματιστή και να εγκατασταθεί διαφορετικό λογισμικό. Μόλις προστεθεί, θα χρειαστεί να ενημερώσετε τα αποθετήρια με την παραγγελία sudo update apt-get. Και ήδη, για να εγκαταστήσετε το πακέτο (και τις εξαρτήσεις του) θα αρκούσε να χρησιμοποιήσετε την εντολή sudo apt-get εγκατάσταση qucs. Όπως έχουμε ήδη εξηγήσει, θα χρειαστεί να αποδεχτείτε την εγκατάσταση των πρόσθετων πακέτων από τα οποία εξαρτάται το δικό μας και επειδή είναι απαραίτητα δικαιώματα διαχειριστή, θα ζητήσει τον κωδικό πρόσβασης τουλάχιστον την πρώτη φορά.

Όπως και με άλλες συνεδρίες κονσόλας, στο στιγμιότυπο οθόνης παρακάτω, έχω γκριζάρει τα μηνύματα και συνόψισα τα λιγότερο σημαντικά για να επισημάνω αυτό που είναι πιο σημαντικό για εσάς: τις εντολές και τις προειδοποιήσεις που περιμένουν απάντηση. Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία, το πρόγραμμα θα εγκατασταθεί στο σύστημά μας και θα είναι έτοιμο για χρήση.

Όπως είδατε, με το τερματικό είναι αρκετά γρήγορο και πολύ απλό. Τώρα θα εξηγήσουμε πώς να το κάνουμε από Synaptic. Βασικά πρέπει να προσθέσετε το νέο αποθετήριο και, για ασφάλεια, το δημόσιο κλειδί που το υπογράφει (για να αποφευχθεί η πλαστοπροσωπία του). Μπορούμε να ξεκινήσουμε αναζητώντας το κλειδί και έτσι κάνουμε την υπόλοιπη διαδικασία από τον διαχειριστή πακέτων.

Στον ιστότοπο του έργου ποια είναι τα νέα σου είχαμε βρει πληροφορίες για τον ΟΛΠ που μας οδηγεί τον ιστότοπο των πακέτων. Στο παρακάτω στιγμιότυπο οθόνης έχω επισημάνει τον σύνδεσμο για να βρείτε το κλειδί. Πρέπει να εμφανίσετε τις τεχνικές πληροφορίες του ΟΛΠ και να κάνετε κλικ σε αυτό (Κλειδί υπογραφής)

Κάνοντας κλικ στο κλειδί, το πρόγραμμα περιήγησης θα σας μεταφέρει στη σελίδα αναζήτησης για το Διακομιστής κλειδιών Ubuntu. Στην περίπτωσή μας υπάρχει μόνο ένα, κάνουμε κλικ σε αυτό και έχουμε ήδη το κείμενο του δημόσιου κλειδιού. Είναι αυτό το κείμενο που περιλαμβάνεται μεταξύ των γραμμών BEGIN PGP PUBLIC KEY BLOCK και END PGP PUBLIC KEY BLOCK.

Για να χρησιμοποιήσετε το κλειδί στη διαχείριση πακέτων, πρέπει να το αντιγράψετε (και τις γραμμές που το περικλείουν) και να το αποθηκεύσετε σε ένα έγγραφο απλού κειμένου (δηλαδή με ένα πρόγραμμα επεξεργασίας κειμένου όπως π.χ. Gedit, όχι με επεξεργαστή κειμένου όπως αυτός που υπάρχει LibreOffice) Να θυμάστε το όνομα και τη θέση του εγγράφου όταν σας ζητήσει ο διαχειριστής πακέτων.

είχαμε ψάξει ποια είναι τα νέα σου στον διαχειριστή πακέτων μας και δεν εμφανίστηκε, τώρα θα προσθέσουμε το νέο αποθετήριο που το περιέχει χρησιμοποιώντας, για να το κάνουμε, την καταχώρηση "Αποθετήρια" στο μενού "Ρυθμίσεις".

Όταν εισάγετε τις ρυθμίσεις, θα εμφανιστεί ένα πλαίσιο διαλόγου. Στην καρτέλα "Άλλο λογισμικό" μπορείτε να δείτε μια λίστα με τα διαθέσιμα αποθετήρια αυτήν τη στιγμή και με το κουμπί "Προσθήκη" μπορείτε να καθορίσετε ένα νέο.

Στο παράθυρο διαλόγου που εμφανίζεται, γράφουμε τη διεύθυνση του ΟΛΠ που λάβαμε από την ιστοσελίδα που δείξαμε προηγουμένως. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι πρέπει να καθορίσετε την έκδοση του Ubuntu που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί. Στην περίπτωσή μας, όπως εξηγήσαμε στο άρθρο Έχουμε ήδη το Guadalinex v9, προέρχεται από Ubuntu TrustyTahr οπότε θα πρέπει να γράψουμε έμπιστος για τον προσδιορισμό του αποθετηρίου που χρησιμοποιείται.

Ας επιστρέψουμε στον ιστότοπο της Qucs PPA για να εξηγήσουμε από πού προήλθε αυτό. deb http://ppa.launchpad.net/qucs/ubuntu trusty main. Στο παρακάτω στιγμιότυπο οθόνης έχει επισημανθεί η περιοχή που περιέχει τις πληροφορίες που μας ενδιαφέρουν τώρα.

Μόλις προστεθεί το νέο αποθετήριο, εμφανίζεται στην προηγούμενη λίστα. Παρεμπιπτόντως, το αποθετήριο πηγαίου κώδικα εμφανίζεται επίσης εκτός από αυτό που περιέχει τα δυαδικά πακέτα (ήδη μεταγλωττισμένα) που έχουμε καθορίσει.

Πριν εγκαταστήσουμε τα πακέτα από το νέο αποθετήριο πρέπει να μπορούμε να τα επαληθεύσουμε με το κλειδί τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το αντιγράφουμε από τον Ιστό και το αποθηκεύουμε σε ένα έγγραφο κειμένου. Στην καρτέλα "Έλεγχος ταυτότητας" μπορούμε να το φορτώσουμε με το κουμπί "Εισαγωγή κλειδιού" που θα μας ζητήσει τη θέση του εγγράφου που το περιέχει (αυτό που καταγράψαμε πριν)

Εάν όλα πάνε καλά, αφού επιλέξετε το έγγραφο με το δημόσιο κλειδί στην καρτέλα "Authentication", θα εμφανιστεί ένα νέο μπλοκ που αντιστοιχεί στο νέο αποθετήριο.

Όταν κλείνετε το παράθυρο διαλόγου αφού προσθέσετε το νέο αποθετήριο και το αντίστοιχο κλειδί του, ο διαχειριστής πακέτων προειδοποιεί ότι τα αποθετήρια έχουν αλλάξει αλλά ότι οι αλλαγές δεν θα ισχύσουν μέχρι να φορτωθούν ξανά.

Από την ίδια την ειδοποίηση ενημέρωσης των αποθετηρίων, μπορούν να φορτωθούν ξανά πατώντας το αντίστοιχο κουμπί. Μπορεί επίσης να γίνει από την κύρια διεπαφή του Synaptic χρησιμοποιώντας το κουμπί "Επαναφόρτωση" που βρίσκεται επάνω αριστερά, κάτω από το μενού.

Όταν ολοκληρώσαμε την επαναφόρτωση των πληροφοριών από τα αποθετήρια, το πακέτο που αναζητούσαμε, ποια είναι τα νέα σου, είναι τώρα διαθέσιμο για εγκατάσταση όπως εξηγήθηκε παραπάνω: επιλέξτε το με το κουμπί του μενού περιβάλλοντος, επιλέγοντας "Επισήμανση για εγκατάσταση" και κάνοντας κλικ στο "Εφαρμογή" όταν ολοκληρώσετε την επιλογή των πακέτων που θα εγκατασταθούν.

Εγκατάσταση από πακέτο DEB

Για να κάνουμε αυτή τη λειτουργία πολύ εύκολα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το εργαλείο GDebi που χρησιμοποιείται για την εγκατάσταση πακέτων DEB από γραφικό περιβάλλον. Με όλα όσα έχετε δει μέχρι τώρα, σίγουρα γνωρίζετε πώς να βρείτε το πακέτο και να το σημειώσετε για να το εγκαταστήσετε.

Παρεμπιπτόντως, κατά τον έλεγχο του θα χρειαστεί να επιλέξετε και ορισμένα πακέτα που χρησιμοποιεί. Ορισμένα στοιχεία του διερμηνέα Python και το βασικό πακέτο του ίδιου του προγράμματος (gdebi-core)

Εάν χρειάζεται να εγκαταστήσετε Φροντίδα, το πρόγραμμα πλαστικοποίησης Ultimaker, όπως είδαμε ήδη στην προηγούμενη ενότητα, θα ξεκινούσα αναζητώντας το στα αποθετήρια, καθώς δεν είναι διαθέσιμο θα προσπαθούσα να ψάξω στο Διαδίκτυο για αποθετήρια εκτός από Γκουανταλίνη (και αξιόπιστο) που το περιείχε. Σε αυτή την περίπτωση δεν τα έχω βρει, ωστόσο τα έχω βρει στον ιστότοπο Ultimaker ένα έγγραφο με επέκταση .deb (πακέτο DEB) που το περιέχει.

Είναι σημαντικό να επιλέξετε το πακέτο που αντιστοιχεί στην αρχιτεκτονική πλατφόρμας του συστήματός σας. Στην περίπτωσή μας το i386, το οποίο είναι η έκδοση 32-bit του Γκουανταλίνη.

Μόλις γίνει λήψη του πακέτου (από τον ιστότοπο Ultimaker) το ανοίγουμε με το νεοεγκατεστημένο μας GDebi. Καθώς πιθανώς δεν έχετε εγκαταστήσει άλλη εφαρμογή για τη διαχείριση πακέτων DEB, απλώς κάντε διπλό κλικ στο εικονίδιο του εγγράφου (κανονικά θα έχει καταλήξει στο φάκελο "Λήψεις" του προσωπικού σας φακέλου). Αλλά αν υπάρχει άλλη προεπιλεγμένη εφαρμογή, μερικές φορές συμβαίνει με εφαρμογές Για να συμπιέσετε έγγραφα, πρέπει να το επιλέξετε με το κουμπί μενού περιβάλλοντος του ποντικιού και να το ανοίξετε ρητά με GDebi.

GDebi προειδοποιεί ότι θα χρειαστεί να εγκαταστήσετε 8 επιπλέον πακέτα για να εγκαταστήσετε το πακέτο που περιέχει Φροντίδα. Κάνοντας κλικ στο κουμπί "Λεπτομέρειες" θα εμφανιστεί μια λίστα με τα πακέτα που πρέπει να εγκατασταθούν συγκεκριμένα.

Όταν κάνετε κλικ στο "Εγκατάσταση πακέτου" θα ζητήσει τον κωδικό πρόσβασης (θυμηθείτε ότι η εγκατάσταση εφαρμογών απαιτεί δικαιώματα διαχειριστή). Εάν, όπως στην περίπτωσή μας, χρειάζονται άλλα πακέτα (εξαρτήσεις), θα τα κατεβάσει και θα τα εγκαταστήσει αυτόματα μαζί με το προγράμματα που περιέχονται στο πακέτο μας.

Και voila, είναι πλέον διαθέσιμο για χρήση. Το μόνο που μένει είναι να κλείσουμε τα παράθυρα διαλόγου. Σίγουρα θα έχετε παρατηρήσει ότι είναι δυνατό, επιλέγοντας το αντίστοιχο πλαίσιο, να κλείσετε αυτόματα αυτά τα παράθυρα διαλόγου εάν δεν υπάρχει προειδοποιητικό μήνυμα για κάτι που έχει πάει στραβά ή που απαιτεί την προσοχή σας.

Όταν ολοκληρωθεί η εγκατάσταση, επιστρέφει στο αρχικό παράθυρο διαλόγου, αλλά αυτή τη φορά, στο πλαίσιο "Κατάσταση" αναφέρει ότι το πακέτο είναι ήδη εγκατεστημένο και προσφέρει την απεγκατάσταση ή την επανεγκατάσταση του χρησιμοποιώντας τα αντίστοιχα κουμπιά για κάθε λειτουργία: "Επανεγκατάσταση πακέτου" και "Κατάργηση εγκατάστασης πακέτου".

Αφού δείτε αυτήν την τρίτη μέθοδο, την εγκατάσταση από ένα πακέτο DEB, μπορεί να φανεί ότι είναι ευκολότερη από τη δεύτερη, η εγκατάσταση από ένα αποθετήριο που δεν περιλαμβάνεται στο Γκουανταλίνη, και υποτίθεται ότι παραγγέλθηκαν ανάλογα με τη δυσκολία. Μακροπρόθεσμα δεν είναι έτσι? Η χρήση αποθετηρίων έχει κάποια πλεονεκτήματα σε σχέση με την απλή εγκατάσταση ενός πακέτου. Αφενός, μπορούν να περιέχουν πολλά σχετικά πακέτα που επιλύουν τις εξαρτήσεις πιο αποτελεσματικά και, αφετέρου, μόλις το αποθετήριο ενσωματωθεί στο σύστημα πακέτων, θα είναι πολύ πιο εύκολο, αν όχι αυτόματο, να ενημερώσετε τις εφαρμογές για τη διόρθωση σφαλμάτων ή ενσωματώνουν νέα χαρακτηριστικά. Είναι επίσης δυνατό να δημιουργηθούν αποθετήρια που ομαδοποιούν εφαρμογές κάποιου τύπου (ηλεκτρονικά, πολυμέσα, τρισδιάστατη εκτύπωση...) και που ενημερώνονται πιο συχνά από το επίσημο υποκατάστημα, μεταγλωττισμένα για εναλλακτικές πλατφόρμες (όπως επεξεργαστές ARM) προσαρμοσμένες σύμφωνα με ορισμένες εταιρικές ή τεχνικά κριτήρια.

Μεταγλωττίστε τον πηγαίο κώδικα του προγράμματος

Η μεταγλώττιση είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να αναφέρεται στη διαδικασία δημιουργίας μιας εφαρμογής για χρήση σε ένα συγκεκριμένο σύστημα που βασίζεται σε μια συγκεκριμένη πλατφόρμα. Η διαδικασία μεταγλώττισης ή κατασκευής, όπως επίσης αποκαλείται συχνά, επιτρέπει τη λήψη εκτελέσιμων, δυαδικών εγγράφων (κώδικας μηχανής) από τον πηγαίο κώδικα. Τα παραπάνω υπόκεινται σε πολλές αποχρώσεις, για παράδειγμα, σε Java εκτελείται byte-code, που θα ήταν κάτι σαν κώδικας μηχανής για μια εικονική μηχανή (μηχανή λογισμικού, όχι φυσική). Υπάρχουν επίσης πολλές εφαρμογές που είναι γραμμένες σε γλώσσες διερμηνείας (όπως π.χ. Python) αν και είναι επίσης δυνατό ο κώδικας αντικειμένου να δημιουργείται αυτόματα εν κινήσει. Επίσης, δεν υπάρχει λόγος να μην συνδυάσετε όλα τα παραπάνω και, για παράδειγμα, να κάνετε τα μέρη της εφαρμογής που εκτελούν πιο εντατικές εργασίες υπολογισμού σε μια μεταγλωττισμένη γλώσσα και το περιβάλλον χρήστη σε μια γλώσσα διερμηνείας.

Όλα τα παραπάνω θα πρέπει να υποδηλώνουν ότι υπάρχουν πάρα πολλοί πιθανοί τρόποι για να δημιουργήσετε μια εφαρμογή για να μπορείτε να μιλήσετε για μια εντελώς τυπική μέθοδο και ότι είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να συμβουλευτείτε τις πληροφορίες που παρέχει ο συγγραφέας για τη δημιουργία του προγράμματος, το οποίο σίγουρα θα συνοδεύεται από σενάριο κατασκευής ή/και εγκατάστασης (πρόγραμμα, κυριολεκτικά σενάριο).

Με τις προηγούμενες επιφυλάξεις που σημειώθηκαν, θα δούμε τη διαδικασία, όσο το δυνατόν πιο τυπική, της δημιουργίας μιας εφαρμογής από τον πηγαίο κώδικα της. Σε γενικές γραμμές και προσπαθώντας να είμαστε γενικοί, αυτά είναι τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε:

• Λήψη πηγαίου κώδικα
• Αποσυμπιέστε το (αν υπάρχει)
• Ορίστε τον προεπιλεγμένο κατάλογο (για να τον κάνετε πιο βολικό)
• Ρύθμιση
• Συντάσσω
• Εγκαταστήστε (ή αντιγράψτε με το χέρι, όπου χρειάζεται, το αποτέλεσμα κατασκευής)

Υπάρχουν κυρίως δύο εναλλακτικές λήψη πηγαίου κώδικα: ότι ο συγγραφέας το προσφέρει, συνήθως συμπιεσμένο, σε μια ιστοσελίδα ή, πολύ πιο συνηθισμένο σήμερα, ότι χρησιμοποιεί ένα σύστημα ελέγχου έκδοσης (VCS) που περιλαμβάνει ένα αποθετήριο. Αν και υπάρχουν και άλλα, όπως π.χ άστατος o Παζάρι, τα πιο χρησιμοποιούμενα VCS τον τελευταίο καιρό είναι Ανατροπή (γνωστό και ως SVN) και όλο και περισσότερο GIT. Είναι πιθανό ο συγγραφέας να παρέχει συνδέσμους για τη λήψη των εγγράφων της εφαρμογής στον ίδιο τον διακομιστή ελέγχου έκδοσης, αλλά το πιο βέλτιστο πράγμα, για παράδειγμα για τη διατήρηση μιας ενημέρωσης, είναι να χρησιμοποιήσετε τα συγκεκριμένα εργαλεία που είναι διαθέσιμα στα αποθετήρια του Γκουανταλίνη.

Από όσα αναφέρθηκαν, είναι λογικό να πιστεύουμε ότι κάθε εφαρμογή θα χρειάζεται τα ειδικά εργαλεία για τη γλώσσα που χρησιμοποιείται εκτός από τα γενικά που μπορεί να ισχύουν. Είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να εγκαταστήσετε τον μεταγλωττιστή g++, ο οποίος με τη σειρά του εξαρτάται από το gcc που εξαρτάται από το cpp και τα εργαλεία make, automake, autoconf, autoreconf... που δεν είναι στη βασική εγκατάσταση, αν και τα καλά νέα είναι ότι βρίσκονται στα αποθετήρια του Γκουανταλίνη ώστε να γνωρίζετε ήδη πώς να τα εγκαταστήσετε.

Τώρα που έχουμε εγκαταστήσει τα εργαλεία, θα τα δοκιμάσουμε με μερικές εφαρμογές, για παράδειγμα, για να κατεβάσουμε το NVC (ένας μεταγλωττιστής και προσομοιωτής VHDL) χρησιμοποιούμε την εντολή κλώνος git https://github.com/nickg/nvc.git

Τώρα θα χρησιμοποιήσουμε το svn για να κατεβάσουμε το PIC32Prog, μια εφαρμογή για τον προγραμματισμό μικροελεγκτών PIC 32-bit χρησιμοποιώντας, μεταξύ άλλων, έναν προγραμματιστή PICKit2. Η σειρά που είναι υπεύθυνη για να γίνει αυτό είναι svn checkout http://pic32prog.googlecode.com/svn/trunk/ pic32prog-read-only Μην ανησυχείτε για το μόνο για ανάγνωση, αυτό σημαίνει ότι εάν δεν είστε εγγεγραμμένοι δεν θα μπορείτε να στείλετε τις αλλαγές που κάνετε στο πρόγραμμα στο αποθετήριο, αλλά το πρόγραμμα θα είναι πλήρως λειτουργικό και φυσικά θα είστε μπορείτε να το τροποποιήσετε στον υπολογιστή σας. Ως συνήθως έχω συνοψίσει τα μηνύματα.

Αν ήταν έτσι (δεν είναι στα προηγούμενα παραδείγματα) τώρα θα ήταν καιρός να αποσυμπιεστεί. Μπορείτε να το κάνετε με το αγαπημένο σας γραφικό εργαλείο, πιθανώς με τον διαχειριστή αρχείων, με τον οποίο είναι εγκατεστημένο Γκουανταλίνη, ή εφόσον έχουμε την κονσόλα στη διάθεσή σας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μία από τις ακόλουθες μεθόδους:

• Εάν πρόκειται για έγγραφο σε μορφή φερμουάρ με την παραγγελία αποσυμπιέστε την εφαρμογή που κατεβάσατε
• Αν είναι σε μορφή TGZ o TAR.GZ με την παραγγελία tar -zxvf η εφαρμογή λήψης
• Εάν η μορφή του εγγράφου είναι BZ2 με την παραγγελία tar -jxvf η εφαρμογή λήψης

Το επόμενο βήμα, κάτι πολύ μικρό αλλά χρήσιμο, είναι αλλαγή καταλόγου (φάκελος) σε αυτόν που περιέχει την εφαρμογή που χτίζουμε (μεταγλωττίζουμε) Είναι αρκετά απλό, είναι nvc τον νέο φάκελο εφαρμογής, απλώς χρησιμοποιήστε την εντολή cd nvc. Εάν αλλάζατε φακέλους για άλλες λειτουργίες, ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε την πλήρη διαδρομή φακέλου για παράδειγμα cd /home/vixtor/nvc ή αν βρίσκεται μέσα στον προσωπικό σας φάκελο, μπορείτε να αποθηκεύσετε μερικές πατήσεις πλήκτρων cd ~/nvc. Στα προηγούμενα παραδείγματά μας θα μοιάζει με τα παρακάτω στιγμιότυπα οθόνης.

Το επόμενο βήμα είναι η διαμόρφωση. Κανονικά θα είναι αρκετό να χρησιμοποιήσετε την εντολή . / Διαμόρφωση Αλλά όπως έχει ειπωθεί στο παρελθόν πολλές φορές, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τι τεκμηριώνει ο συγγραφέας σχετικά με αυτό. Στα παραδείγματά μας, το pic32prog δεν απαιτεί διαμόρφωση (δεν χρειάζεται να χρησιμοποιηθεί . / Διαμόρφωση) ενώ το nvc πρέπει να εκτελέσει πρώτα τις εντολές .αutogen.sh y ./tools/fetch-ieee.sh και δημιουργήστε το φάκελο χτίζω από το οποίο εκτελείται η διαμόρφωση με την εντολή ../Διαμορφώστε

Μόλις διαμορφωθεί η εφαρμογή, χρησιμοποιείται η εντολή κάνω να το χτίσεις. Εάν υπάρχει, μπορεί επίσης να χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί make install για να καταγράψετε τα πάντα στη θέση τους μετά τη δημιουργία του εκτελέσιμου κώδικα. Πολλές φορές μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάνετε καθαρό για να αφήσετε τα πάντα καθαρά, για παράδειγμα να μεταγλωττίσετε ξανά από την αρχή εάν γίνουν αλλαγές.

Εκτός από τα εργαλεία για τη δημιουργία της εφαρμογής από τον πηγαίο κώδικα, η εφαρμογή μπορεί να χρειάζεται άλλα στοιχεία για να λειτουργήσει, συχνά βιβλιοθήκες και επομένως για την κατασκευή της. Στα παραδείγματά μας, το pic32prog χρειάζεται τις βιβλιοθήκες για τη διαχείριση της θύρας USB, στην οποία θα συνδεθεί ο προγραμματιστής (PICKit ή άλλος) και το nvc χρειάζεται TCL, Flex και LLVM, τα οποία πρέπει να είναι διαθέσιμα πριν από τη δημιουργία της εφαρμογής.

Όπως θα δείτε, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν τη διαδικασία δημιουργίας της εφαρμογής, επομένως είναι απαραίτητο να ολοκληρώσουμε με αυτό που ειπώθηκε στην αρχή: είναι πολύ σημαντικό να συμβουλευτείτε την τεκμηρίωση που παρέχεται από τον συγγραφέα σχετικά με τη μέθοδο και τις απαιτήσεις για δημιουργία της εφαρμογής, καθώς είναι πολύ δύσκολο να προσφέρουμε μια γενική διαδικασία πέρα ​​από το μάντρα λήψη, αποσυμπίεση, διαμόρφωση, κατασκευή, εγκατάσταση και καθαρισμό.